φαλακρόω-ῶ

φαλάκρωμα

φαλάκρωσις
φαλάκρωμα, ατος (τὸ) [φᾰ]
1 calvitie, Spt. Ezech. 27, 31 ||
2 tête chauve, homme chauve, Cic. Att. 14, 2.
Étym. φαλακρόω.