φιλάρχαιος

φιλ·άρχαιος ou φιλ·αρχαῖος, ος, ον [ῐ] qui aime l’antiquité ou les anciens, DH. Dem. p. 1067, 1069, 1105 ; Ath. 126b ; Plut. M. 1107e ; Porph. V. Plot. p. 116.