φιλελεύθερος

φιλ·ελεύθερος, ος, ον [ῐ] qui aime la liberté, Pol. 4, 30, 5 ; Plut. Dem. 3 ; τὸ φ. Pol. 2, 55, 9, etc. l’amour de la liberté ; τὰ φ. Plut. Phil. c. Flam. 3, m. sign.