φιλόκαλος

1 qui aime les belles choses, la parure, l’élégance, Xén. Cyr. 1, 3, 3 ; περί τι, Xén. Cyr. 2, 1, 22 ; τι, Isocr. 7d, etc. en qqe ch. ; τὸ φιλόκαλον, Plut. M. 67d, 92d, 1026d, etc. l’amour des belles choses ||

2 qui aime la vertu, l’honnêteté, la noblesse des sentiments, Xén. Conv. 4, 15 ; Plat. Crit. 111e ; Arstt. Nic. 4, 4, 4 ; 10, 9, 3 ; περί τι, Luc. M. cond. 25, en qqe ch. ||