φιλόσιτος

φιλόσκαρθμος

Φιλόσκαφος
φιλό·σκαρθμος, ος, ον [ῐ] qui aime à bondir, à danser, Nonn. D. 5, 115 ; 10, 222.
Étym. φ. σκαρθμός.