φραγμός
φράγνυμιφραγμός, οῦ
(ὁ)
1 action de boucher,
Soph. O.R.
1387 ||
2 clôture, palissade,
Hdt. 7, 36,
142 ; Xén. Cyn. 11, 4 ; Thcr. Idyl. 5, 108 ; Plut. Per. 9, Cim. 10, etc. ; p. anal. en parl. du
diaphragme, Arstt. P.A. 3, 10, 3,
etc. ||
3 lieu enclos,
Anth. 9, 343,
etc.
Étym.
φράσσω.