φωνομαζέω-ῶ

φωνομαχέω-ῶ

φωνομαχία
φωνο·μαχέω-ῶ [ᾰ] disputer (litt. combattre) sur des mots, Sext. P. 1, 195.
Étym. φωνή, μάχομαι.