πιλητικός

πιλητός

πιλίδιον
πιλητός, ή, όν [ῑ]
1 fait de laine foulée, Plat. Tim. 74b ; DS. 17, 115, etc. ||
2 qu’on peut fouler ou presser, Arstt. Meteor. 4, 8, 5, etc.
Étym. πιλέω.