πλαδαρός
πλαδαρότηςπλαδαρός, ά, όν
[ᾰᾰ]
1 humide, aqueux,
Hpc. 392, 45 ;
Anth. 9, 653 ;
A. Rh. 3, 1398
||
2 p.
suite, mou, flasque, Hpc.
553, 42 ; Diosc. 5, 7, etc. ||
3 p.
suite, fade, Hpc. V. med. 13, etc. ||
Cp. -ώτερος, Hpc. 392, 45, etc.
Étym.
πλάδος.