πλαθανίτας

πλάθανον

πλᾶθος
πλάθανον, ου (τὸ) [ᾰᾰ] plateau rond pour faire le pain ou la pâtisserie, Thcr. Idyl. 15, 115 ; Nic. (Ath. 369c dout.).
Étym. πλατύς.