πλυντικός

πλυντρίς

πλύντρον
πλυντρίς, ίδος [ῐδ]
1 adj. f. propre à laver : γῆ, Th. C.P. 2, 4, 3, terre alcaline dont on se servait pour laver ||
2 lessiveuse, Ar. fr. 841 Kock.
Étym. πλύνω.