πολιτικῶς

πολῖτις

πολιτισμός
πολῖτις, ιδος (ἡ) [ῑῐδ]
1 habitante de la cité, citoyenne, Soph. El. 1227 ; Eur. El. 1335 ; Plat. Leg. 814c ; Arstt. Pol. 3, 2, 3, etc. ||
2 protectrice de la cité, Din. 98, 19.
Étym. fém. de πολίτης.