πολύϐοτρυς

πολύ·ϐοτρυς, υος (ὁ, ἡ) [λῠ] aux grappes abondantes, Hés. fr. 76, 2 Göttling ; Sim. fr. 53 (25) Bgk ; Thcr. Idyl. 25, 11 ; Eur. Bacch. 651.