πολυλογητέον

πολυλογία

πολυλόγος
πολυλογία, ας () [] abondance de paroles, en b. et en mauv. part : Xén. Cyr. 1, 4, 3 ; Plat. Leg. 641e ; Arstt. Pol. 4, 10, 1.
Étym. πολυλόγος.