πολυφιλία

πολύφιλος

πολύφιλτρος
πολύ·φιλος, ος, ον [ῠῐ] qui a beaucoup d’amis, Pd. P. 5, 5 ; Lys. 112, 43, etc. ||
Cp. -ώτερος, Lys. l. c. ; sup. -ώτατος, Arstt. Nic. 9, 10, 1.
Étym. π. φίλος.