πολύϋδρος

πολύϋλος

πολυΰμνητος
πολύ·ϋλος, ος, ον [ῡλ] qui offre une ample ou abondante matière, Orib. 234 Matthäi ; fig. Hermog. 4, 63 Walz ||
Sup. -ότατος, Hermog. 7, 698 Walz.
Étym. π. ὕλη.