πότος

πότος, ου (ὁ) action de boire, boisson, Xén. An. 7, 3, 26 ; Plat. Conv. 176a, etc. ; au pl. Plat. Rsp. 329a ; Isocr. 9a, etc. ; ἐν τῷ πότῳ, Plat. Prot. 347c ; παρὰ πότον, Xén. An. 2, 3, 15, Conv. 8, 41, etc. en buvant, pendant le repas.