προμηθῶς

προμήκης

προμηλόω-ῶ
προ·μήκης, ης, ες, oblong, allongé, Plat. Tim. 54a ; Arstt. G.A. 1, 7, 1 ; Th. H.P. 3, 10, 1 ; ἀριθμός, Plat. Theæt. 148a ; DL. 2, 24, nombre qui est le produit de deux facteurs inégaux, p. ex. 8 = 2 × 4 ||
Cp. -έστερος, Arstt. H.A. 9, 41, 1 ; Th. H.P. 3, 10, 1.
Étym. π. μῆκος.