προνώπιος

προνώπιος, ος, ον, qui s’offre aux regards, Eur. Bacch. 645 ; τὰ προνώπια, Eur. Bacch. 639, entrée d’une maison ; fig. τὸ προνώπιον, Eur. Hipp. 374, seuil d’un pays ; τὰ προνώπια, DH. 4, 14, carrefours (lat. compita) ; ἥρωες προνώπιοι, DH. 4, 14, lares des carrefours (lat. lares compitales).