προνώπιος

πρόξ

πρόξεινος
πρόξ, προκός (ἡ) faon de biche, ou plutôt chevreuil, Od. 17, 295 ; Arstt. H.A. 2, 15, 9, etc. ; fig. en parl. d’un être craintif, Archil. 187 (cf. προκάς).
Étym. apparenté à περκνός.