προοδηγός

προοδοιπορέω-ῶ

προοδοποιέω-ῶ
προ·οδοιπορέω-ῶ :
1 marcher devant, montrer le chemin, guider, dat. Luc. D. mar. 15, 2 ; abs. Luc. Herm. 27 ; au pass. DL. 7, 176 ||
2 parcourir auparavant, Jos. A.J. 3, 1, 1.