προφητεία
προφητεύωπροφητεία, ας
(ἡ)
1 action d’interpréter la
volonté des dieux, Oracl. (Luc. Alex. 40), d’où oracle,
Luc. Alex.
60 ||
2 explication des Livres
saints sous l’inspiration de l’Esprit saint, NT. 1 Cor. 12, 10 ; 1 Tim.
1, 18, etc.
||
E Ion. -είη, Luc. ll. cc.
Étym.
προφητεύω.