πρόσχωρος

πρόσχωσις

προσψαύω
πρόσχωσις, εως (ἡ)
1 atterrissement, Thc. 2, 102 ; Arstt. Meteor. 1, 14, 8, etc. ||
2 chaussée, terrasse, Thc. 2, 77.
Étym. προσχώννυμι.