πρόσχωσις

προσψαύω

προσψεύδομαι
προσ·ψαύω, dor. et poét. ποτι·ψαύω, toucher à, dat. Pd. fr. 86, 2 ; abs. toucher, Soph. O.C. 330, Tr. 1214, Ph. 1054.