προσέτι

προσ·έτι [ῐ] adv. en outre, encore, Hdt. 1, 41 ; Thc. 1, 80 ; Plat. Phil. 30b ; Ar. Ach. 984, etc. ; qqf. séparé par une particule : πρὸς δ’ ἔτι, Xén. An. 3, 2, 2 ; Cyr. 6, 2, 18.