πρόσκρανον

προσκρέμαμαι

προσκρεμάννυμι
προσ·κρέμαμαι [ᾰ] être suspendu ou fixé à, Arstt. Mech. 24, 16, avec πρός et l’acc. Hpc. 261, 13 ; avec le dat. Pol. 2, 10, 4.