προσομιλητικός

προσομιλία

προσόμνυμι
προσ·ομιλία, ας (ἡ) [μῑ]
1 commerce, relation habituelle, Arét. Cur. m. acut. 1, 1 ; A. Aphr. Probl. 1, 115 ||
2 allocution, homélie, Bas. 2, 825 Migne.
Étym. π. ὁμιλέω.