προσπάθεια

προσπαθέω-ῶ

προσπαθῶς
προσ·παθέω-ῶ [ᾰ] avoir un goût passionné pour : τινι, Arr. Epict. 4, 1, 77 ; πρός τι, Arr. Epict. 3, 24, 82, pour qqe ch.
Étym. π. πάθος.