προσφιλοτιμέομαι-οῦμαι

προσφιλῶς

προσφοιτάω-ῶ
προσφιλῶς [] adv. avec des dispositions amicales ou bienveillantes, Soph. El. 442 ; Xén. Hell. 2, 3, 44, etc. ; Plat. Leg. 822b, etc. ||
Cp. προσφιλέστερον, Plat. Menex. 248d ; sup. -έστατα, Xén. Hipp. 1, 1, ou -εστάτως, Isocr. (Poll. 3, 63).
Étym. προσφιλής.