προσποίησις

προσποιήσοφος

προσποιητικός
προσποιή·σοφος, ou mieux προσποιησί·σοφος, ος, ον [ῐ] qui feint d’être sage, qui se donne pour sage, Ptol. Tetr. 163.
Étym. προσποιέομαι, σοφός.