προτενθεύω

προτένθης

προτεραῖος
προ·τένθης, ου (ὁ, ἡ) qui déguste d’avance, dégustateur, Ath. 171c ; qui se jette sur les plats avant les autres, Ar. Nub. 1198 ; c. παράσιτος (Com. fr. 2, 256) etc. ||
E ἡ πρ. El. N.A. 15, 10.