προτεραῖος

προτεραῖος, α, ον, de la veille ; τῇ προτεραίᾳ ἡμέρᾳ, Plat. Phæd. 59d ; ou τῇ προτεραίᾳ, Hdt. 1, 84, etc. la veille ; avec le gén. Hdt. 9, 9 ; Plat. Phæd. 58a ; suivi de ἤ : τῇ προτεραίᾳ ἢ ᾗ, Lys. 153 fin, la veille du jour où, etc. ; ou de ὅτε : τῇ προτεραίᾳ, ὅτε, Dém. 553, 10, la veille du jour, etc. ||