πρότριτα

προτροπάδην

προτροπή
προτροπάδην [ᾰ] adv. en déroute, en désordre, Il. 16, 304, etc. ; en se précipitant en avant, Pd. P. 4, 167 ||
E Dor. προτροπάδαν [ᾰᾱ] Pd. l. c.
Étym. προτρέπω.