πρῳράτης

πρῳρεύς

Πρῳρεύς
πρῳρεύς, έως () commandant de l’avant d’un navire, timonier, Xén. An. 5, 8, 20 ; Dém. 884, 5 ; Arstt. Pol. 3, 4, 2, etc. ; second du κυϐερνήτης, Xén. Œc. 8, 14.