πρώτιστος

πρωτοϐαθρέω-ῶ

πρωτόϐαθρος
πρωτοϐαθρέω-ῶ [ᾰ] être assis au premier rang, Spt. Esth. 3, 1.
Étym. πρωτόϐαθρος.