πρωτοστάτης
πρωτόσφακτοςπρωτο·στάτης, ου
(ὁ) [ᾰ] celui
qui se tient en avant après le
λοχαγός et
l’ἐπιστάτης, chef de file,
Thc. 5, 71 ;
El. tact. 5, 1,
4 ; au plur. soldats du premier
rang, Xén. Cyr.
3, 3, 57 ; fig. chef de parti, NT.
Ap. 24, 5.
Étym.
πρ. ἵστημι.