ψευδομάριος

ψευδομαρτυρέω-ῶ

ψευδομαρτυρία
ψευδομαρτυρέω-ῶ [ῠ] rendre un faux témoignage, Xén. Mem. 4, 4, 11 ; Plat. Rsp. 575b ; Arstt. Rhet. 1, 14, 6 ; κατά τινος, Spt. Ex. 20, 16 ; Deut. 5, 20 ; NT. Matth. 19, 18 ; Marc. 14, 56, contre qqn.
Étym. ψευδόμαρτυς.