ψιλωτικός

ψιμύθιον

ψιμυθιοφανής
ψιμύθιον, ου (τὸ) [ῐῡ] blanc de céruse qui servait de fard, Ar. Eccl. 878, 929, 1072 ; Xén. Œc. 10, 2 ; ou comme teinture pour les cheveux, Plat. Lys. 217d ||
E [ῑ] Nic. Al. 75 ; [ῠ] Anth. 11, 374, 408.
Étym. ψίμυθος.