πτωχαλαζών

πτωχεία

πτωχεῖον
πτωχεία, ας (ἡ) mendicité, pauvreté, Ar. Pl. 549 ; Plat. Leg. 936b ; Lys. 898, 9 ; au pl. Plat. Rsp. 618a ||
E Ion. πτωχηΐη, Hdt. 3, 14.
Étym. πτωχεύω.