πυρός, gén. de πῦρ.
πυρός
πυρότηςπυρός, οῦ (ὁ) [ῡ]
1 blé, froment,
Il. 8, 188,
etc. ; Od.
20, 109 ; au
plur. Hdt. 2,
36, etc. ; Thc. 6, 22 ; Ar. Vesp. 1405, etc. ; joint à ζειαί et à κρῖ, Od. 4, 604 ; à κριθαί, Od. 9, 110 ||
2 grain de blé,
Arstt. G.A.
1, 20, 16.