πυρρίχη
πυρριχιακόςπυρρίχη, ης
(ἡ) [ῐ]
1 la pyrrhique,
danse de guerre, Eur. Xén. An. 6, 1, 12 ;
Plat. Leg.
816b ;
Ar. Ran.
153 ; Aristox.
(Ath. 630d), etc. ; πυρρίχην βλέπειν,
Ar. Av.
1169, avoir l’air belliqueux ||
2 au
plur. contorsions, Eur.
Andr. 1135
||
E Poét. πυρίχη, Anth. 12, 186.
Étym.
p.-ê. πυρρός ;
v. Πύρριχος.