πηξιθάλαττα

πῆξις

πηός
πῆξις, εως ()
1 action d’emboîter, d’ajuster, Plat. Pol. 280d ; p. suite, solidité, Chrysipp. (Stob. Fl. 103, 22) ||
2 congélation, Plat. Phil. 32a ; Arstt. Meteor. 4, 5, 2, etc. ||
3 coagulation (du lait) DS. 4, 81.
Étym. πήγνυμι.