ῥαδινός

ῥάδιξ

ῥᾴδιος
ῥάδιξ, ικος (ὁ) [ᾱδῑκ] branche, rameau, Nic. Th. 378, 533 ; Al. 57, 331 ; en parl. du palmier, DS. 2, 53.
Étym. cf. lat. rādīx.