ῥευματικός

ῥευμάτιον

ῥευματισμός
ῥευμάτιον, ου (τὸ) [ᾰ] petit cours d’eau, ruisseau, Arstt. Probl. 11, 18 ; Plut. Thes. 27.
Étym. dim. de ῥεῦμα.