ῥιπίζω

ῥιπίς

ῥίπισις
ῥιπίς, ίδος () [ῑπῐδ]
1 éventail, Stratt. (Com. fr. 2, 786) ; DH. 7, 9 ; Anth. 6, 290 ||
2 soufflet pour souffler le feu ; Ar. Ach. 669, 888 ; Eub. 3, 242 Meineke ; Anth. 6, 306 ||
E [ῑδ] Anth. 6, 306 ; cf. Drac. 23.
Étym. ῥίπτω.