Ῥοδοχάρης

ῥοδόχροος-ους

ῥοδόχρως
ῥοδό·χροος-ους, οος-ους, οον-ουν, qui a la couleur de la rose ou un teint de rose, Anacr. 53, 22 ; Opp. H. 1, 130, etc.
Étym. ῥ. χρόα.