ῥηματικός

ῥημάτιον

ῥηματίσκιον
ῥημάτιον, ου (τὸ) [ᾰ] petit mot, petite phrase, Ar. Ach. 444, 447 ; Nub. 943 ; Luc. M. cond. 17.
Étym. dim. de ῥῆμα.