ῥητινόω-ῶ

ῥητινώδης

Ῥητογένης
ῥητινώδης, ης, ες [ῑ] résineux, Hpc. Mochl. 858 ; Diph. siphn. (Ath. 57c).
Étym. ῥητίνη, -ωδης.