ῥωϐικός

ῥωγαλέος

ῥωγάς
ῥωγαλέος, α, ον [ᾰ] déchiré, Il. 2, 417 ; Od. 13, 435 ; 14, 343 ; 17, 198 ; 18, 109 ; Nic. Th. 576.
Étym. ῥήγνυμι.