σχετλιάζω

σχετλιασμός

σχετλιαστικός
σχετλιασμός, οῦ (ὁ) plainte, expression de mécontentement ou d’indignation, Thc. 8, 53 ; Arstt. Rhet. 2, 21, 10 ; DH. Rhet. 9, 6.
Étym. σχετλιάζω.